Grupa studentów ASP w Gdańsku i pan dr Sławomir Lipnicki oraz starszaki z Bisakami udowodnili nam, a przede wszystkim sobie, że działanie z wikliną na temat „NIC” stało się ogromną inspiracją do poznania materiału i tworzenia własnych instalacji. Rozłożone snopki wikliny zamieniły się w ogromne gniazdo ptaków. Pojawiły się różnorodne dźwięki wydobyte przez przesuwanie, szorowanie, skakanie. To tak jakby orkiestra zagrała współczesną muzykę. To wszystko było niesamowite. Dla dzieci była to jedna wielka zabawa. Ale my dorośli, od samego początku, wiedzieliśmy, ze daliśmy dzieciom przestrzeń, która na pewno stała się przygodą poznawania.
